Laatste hand aan de film
Na de adviezen van Hans ben ik gaan nadenken en proberen me niet teveel te richten op te veel dingen te laten zien in zo'n geringe tijd. Ik ben me gaan richten op het voornamelijk laten zien van de eenzaamheid, waar ik het voornamelijk over moet hebben.
Ik ben uitgekomen op een verhaal dat zich niet meer parallel laat lopen met een ander, evenredig vaag verhaal. Ik heb nu een verhaal dat begint met een flashforward, om de toon te zetten. Ik ben van de schapen afgestapt omdat hun betekenis naar mijn mening te onduidelijk bleef om ze goed te kunnen gebruiken in zo'n kort stukje film.
De shots binnen de hoofdpersoon haar huis zijn in warme kleuren, terwijl de shots buiten in koele kleuren gefilmd zijn. Hiermee probeer ik duidelijk te maken dat het voor haar buiten haar veilige omgeving (haar huis) onguur is. Daar voelt ze zich zichtbaar niet op haar gemak. Ze voelt zich alleen maar aangevallen. Ze kan zich identificeren met het vliegtuig dat op eenzame hoogtes vliegt. Helemaal alleen. Ze kijkt naar beneden (ze kijkt op ons neer) en vermorzeld wat onder haar voeten ligt.
Hiermee probeer ik haar eenzaamheid en haar houding tegenover de omgeving vorm te geven. Ik probeer als het ware mensen over te halen haar kant te kiezen. Het was de bedoeling dat ik liet zien dat het voor haar ook niet makkelijk is, en dat is me denk ik wel redelijk gelukt in deze laatste poging.
maandag 31 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten